تأثیر طرح خودگردانی بر عملکرد بیمارستان های دولتی دانشگاه علوم پزشکی گیلان

چکیده مقدمه:طرح خودگردانی عبارتست از طرح نظام نوین اداره امور بیمارستان ها(خود گردانی) که در قالب آن بیمارستان ملزم به اداره امور خود بر اساس درآمدهای کسب شده می باشد و به بودجه عمومی دولت متکی نخواهد بود. هدف:هدف تحقیق حاضر شناخت ارتباط بین طرح خود گرانی و عملکرد بیمارستان های دولتی استانگیلان است. مواد و روش ها: از نظر روش تحقیق حاضر توصیفی-همبستگی و از نظر هدف کاربردی است.قلمرو زمانی تحقیق ازفروردین تا شهریور 1392 است. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گیلان(25 بیمارستان)است . 5 بیمارستان سطح رشت که مشمول طرح خودگردانی هستند به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند؛ بیمارستان های دکتر حشمت، پورسینای رشت، رازی رشت، الزهرای رشت، امیرالمومنین رشت. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استفاده شده است. برای بررسی پایایی از آلفای کرونباخ استفاده شده است. آلفای کرونباخ خودگردانی و عملکرد به ترتیب 76/0 و 75/0 بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شده است. نتایج: یافته ها نشان می دهد که میان دو مفهوم طرح خودگردانی و عملکرد بیمارستان رابطه بسیار قوی وجود دارد. همچنین بین ابعاد طرح خودگردانی (حق تصمیم گیری در مدیریت راهبردی، حق تصمیم گیری در مدیریت منابع انسانی، حق تصمیم گیری در مدیریت مالی، حق تصمیم گیری در مدیریت منابع فیزیکی، مواجهه با بازار فروش و خدمات) و کارکرد مالی و همچنین کارکردهای اجتماعی بیمارستان رابطه ی معنی دار وجود دارد. نتیجه گیری: خودگردانی نامتعادل و متناقضی به بیمارستانها اعطا شده است. حق تصمیمگیری بیشتری باید در ابعاد مدیریتراهبردی، منابع انسانی و فیزیکی و همچنین بازار تدارکات به بیمارستا نها اعطا شود. بیمارستا نها باید صاحب اختیار مانده مالی شوند. نظام اداری سلسله مراتبی باید به سمت نظا مهای مشارکتی حرکت داده شود. کلیدواژگان: طرح خودگردانی، عملکرد، کارکرد مالی، کارکرد اجتماعی، بیمارستان، دانشگاه علوم پزشکی گیلان